Back in 2003 and 2004 when I was in Iran, during my employment in one of the factories there, I had to fight literally a lot with upper management to provide informational sessions for floor workers about the materials they were exposed to or the safety issues. I think one of the major reasons I got into disagreement with that head of company and management team was my idea of making information available to all to protect the workers rather than treating them as nothing ordinary floor workers!
I just came across this report from BBC Persian which reports the rate of death due to accidents at occupations are increasing in Iran. The report is here in Farsi. I cut and paste it here for those who can not see!
منتشر کرده، در سال گذشته بيست هزار نفر در حوادث ناشی از کار آسيب ديده و يکصد نفر نيز بر اثر وقوع حادثه در محيط کار جان باخته اند.
به گزارش دفتر آمار و محاسبات اقتصادی و اجتماعی سازمان تأمين اجتماعی، نوزده هزار نفر از آسيب ديدگان محيطهای کارگری سلامتی خود را به دست آورده اند.
در اين گزارش به وضعيت يکهزار نفر ديگری که دچار آسيب شده اند اشاره ای نشده و معلوم نيست اين افراد بعد از درمان به سر کار خود برگشته يا به دليل ازکار افتادگی امکان ادامه کار پيدا کرده اند يا نه.
اين در حالی است که معمولاً سازمان تأمين اجتماعی افراد حادثه ديده را به "آسيب ديده کلی"، "آسيب ديده جزئی" و "پرداخت غرامت نقص" عضو تقسيم می کند تا برای آنها مستمری در نظر بگيرد.
هزينه های از کار افتادگی بسيار بالاست و برآورها نشان می دهد که سازمان تأمين اجتماعی بايد به هر از کار افتاده به طور متوسط ۴۵ ميليون تومان مستمری پرداخت کند.
سازمان تأمين اجتماعی بی احتياطی را علت نيمی از حوادث حين کار دانسته و بريدگی، شکستگی و سقوط را مهمترين حوادث حين کار در ايران معرفی کرده است.
قطع دست و انگشت دست شايعترين حادثه حين کار در ايران است و تقريباً نيمی از حوادث حين کار را تشکيل می دهد.
افزايش حوادث حين کار
استانهای تهران و اصفهان بيشترين و استانهای خراسان جنوبی و سيستان و بلوچستان کمترين آمار حوادث ناشی از کار را به خود اختصاص داده اند.
تجمع فعاليتهای اقتصادی در شهرهای بزرگی نظير تهران و اصفهان می تواند علت بالا بودن آمار حوادث در اين شهرها باشد.
بيشترين حوادث کار در فصل تابستان و کمترين حوادث در فصل زمستان رخ داده است که به نظر می رسد رشد فعاليتهای اقتصادی، بخصوص کارهای ساختمانی در تابستان و رکود فعاليتها در زمستان علت اين مسئله باشد.
گزارش سازمان تأمين اجتماعی نشان می دهد که حوادث حين کار بيشتر در ساعت اوليه روز بين ده تا يازده صبح رخ داده است.
آمار نشان می دهد که حوادث ناشی از کار هر ساله افزايش يافته و از شانزده هزار و ۳۸۳ مورد در سال ۸۲ به بيست هزار مورد در سال گذشته رسيده است.
بر اساس آمار رسمی، هيجده هزار و ۴۸۶ نفر نيز در سال ۸۳ حين کار دچار حادثه شده و ۸۳ نفر از اين تعداد جان خود را از دست داده اند.
اين آمار کارگرانی را در بر می گيرد که بيمه اند و تحت پوشش سازمان تأمين اجتماعی قرار دارند وگرنه آمار مرگ و مير ناشی از کار بسيار بيشتر از اين رقم است.
بر اساس گزارش سازمان پزشکی قانونی در سال های ۸۲ و ۸۳ به ترتيب ۵۱۷ و ۶۹۷ نفر در حوادث و بيماريهای ناشی از کار جان باخته اند.
برخی از کارشناسان بين بيمارهای شغلی و حوادث ناشی از کار تفاوت قائلند و معتقدند به دليل نبود آمار رسمی در زمينه بيمارهای شغلی نمی توان برآورد دقيقی از ميزان خسارتها و مرگ و مير ناشی از کار در ايران ارائه داد.
No comments:
Post a Comment